Τ

Ταμπούρια του Κολοκοτρώνη

Τα ταμπούρια του Κολοκοτρώνη είναι μια σειρά βουνοκορφών στο όρος Μαίναλο, τις οποίες χρησιμοποιούσε ο Θ. Κολοκοτρώνης ως κρησφύγετό του κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Έτσι έμειναν στην ιστορία ως τα ταμπούρια του Κολοκοτρώνη.

Πρόκειται για τα Τρίκορφα, μια σειρά βουνοκορφών στο όρος Μαίναλο. Ήδη από την περίοδο των Ορλοφικών, το 1770, ταμπουρώνονται (κρύβονται) εδώ οι εξεγερμένοι Έλληνες. Από αυτές τις βουνοκορφές εξορμούσε ο Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, πατέρας του Γέρου του Μοριά. Στην πολιορκία της Τριπολιτσάς, ο Κολοκοτρώνης αποφάσισε να στήσει στο χώρο αυτό το αρχηγείο του, κατασκευάζοντας οχυρά. Στο ίδιο σημείο έχουν στρατοπεδεύσει ο Υψηλάντης, ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, ο Μαυροκορδάτος, ο Γιατράκος και άλλοι πολλοί αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης.

Σε αυτό το σημείο δόθηκε η Μάχη των Τρικόρφων στις 23 Ιουνίου του 1825. Το κεντρικό ταμπούρι (κρυψώνα), πού ήταν του Κολοκοτρώνη, εποπτεύει όλο το πεδίο της Τρίπολης.

Γεώργιος Τερτσέτης

Ο Γεώργιος Τερτσέτης (Ζάκυνθος, 1800 - Αθήνα, 15 Απριλίου 1874) ήταν Έλληνας ιστορικός, πολιτικός, συγγραφέας, ποιητής, φιλόσοφος, απομνημονευματογράφος, νομικός και αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Είχε διοριστεί αρχειοφύλακας στη βιβλιοθήκη της Βουλής στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος, θέση που κράτησε μέχρι το θάνατό του.

Ο Αθανάσιος Τσακάλωφ (Ιωάννινα, 1790 - Μόσχα, 1851) (πραγματικό όνομα: Αθανάσιος Τσάκαλος ή Αθανάσιος Τεκελής) ήταν Έλληνας επαναστάτης, ένας από τους τρεις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας μαζί με τον Εμμανουήλ Ξάνθο και τον Νικόλαο Σκουφά. Η προσφορά του στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 ως συνιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας, θεωρείται πολύ σημαντική.

Υ

Σ

Στην τροιζήνα πραγματοποιήθηκε η Γ΄Εθνοσυνέλευση που έφερε τον Ι. Καποδίστρια ως πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας

ΤΡΟΙΖΗΝΑ 1827

   Τζαβέλλας Λάμπρος

Επάγγελμα: Αρχηγός

Ημερομηνίες: 1745 - 1795

Τζαβέλας, Λάμπρος (Σούλι, περ. 1745 - 1795 ή 1796)

Δείγμα λήμματος:

Τζαβέλας, Λάμπρος (Σούλι, περ. 1745 - 1795 ή 1796). Αρχηγός της φάρας των Σουλιωτών Τζαβελαιων και οπλαρχηγός, ηγετική προσωπικότητα των αγώνων των συμπατριωτών του εναντίον του Αλή* πασά των Ιωαννίνων. Πρώτη μαρτυρία για τον Λάμπρο Τσαβέλα αποτελεί σφραγίδα του με τη χρονολογία 1784 και με το οικογενειακό ...

Ο Λάμπρος Τζαβέλας (Σούλι, 1745 - 1795) ήταν αρχηγός της φάρας (πατριάς) των Τζαβελαίων, Ελληνικής οικογένειας από το Σούλι του νομού Θεσπρωτίας. Η δράση του μαρτυρείται από το 1789. Σε έγγραφο που υπάρχει από εκείνη την εποχή, φαίνεται πως ο Τζαβέλας δίνει την υπόσχεση να επιτεθεί στους Τούρκους και τους Τουρκαλβανούς της Στεράς Ελλάδας. Ανάλογη υπόσχεση δίνουν κι οι Νικόλαος Ζέρβας και Γεώργιος Μπότσαρης.

Μετά το τέλος του Ρωσοτουρκικού Πολέμου το 1792, ο Αλή Πασάς, με σχέδιο την εδραίωση της κυριαρχίας του στην ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και τη Βαλκανική, στράφηκε εναντίον των κλεφτών και των αρματολών. Μακρόχρονες προσπάθειες έκανε δε, μέχρι να καθυποτάξει τους Σουλιώτες. Αποπειράθηκε να το επιτύχει με δόλο. Μετά τον Ιανουάριο του 1792, ζήτησε την βοήθειά τους με την πρόφαση να καθαρίσει το Δέλβινο και το Αργυρόκαστρο από τους ατάκτους. Ο Λάμπρος Τζαβέλας, ο γιος του Φώτος κι άλλοι 70 Σουλιώτες στάλθηκαν. Μόλις κατέφθασαν, ο Αλί Πασάς τους συνέλαβε κι απείλησε ότι θα εκτελέσει τον Φώτο, εκτός εάν γυρνούσε στο Σούλι κι έπειθαν τους κατοίκους να φύγουν. Ο Λάμπρος γυρνώντας στην πατρίδα του, αποφάσισε μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες να μην παραδοθούν. Απέστειλε μάλιστα στον Αλί το εξής γράμμα:

"Αλή Πασά, χαίρομαι όπου εγέλασα ένα δόλιον. Είμαι εδώ να διαφεντεύσω την πατρίδα μου εναντίον εις ένα κλέπτην. Ο υιός μου θέλει αποθάνει, εγώ όμως απελπίστως θέλω τον εκδικήσει πριν αποθάνω."

Ο μουσουλμάνος άρχοντας επιτέθηκε στο Σούλι με 10.000 Τούρκους κι Αλβανούς τον Ιούλιο του 1792. Στη μάχη της Κιάφας, οι Τουρκαλβανοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν αφήνοντάς χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Δυστυχώς, όμως, στην μάχη αυτή, τραυματίστηκε κι ο Λάμπρος. Πέθανε, τελικώς, τρία χρόνια αργότερα.

Μετά την ήττα του, ο Αλής ζήτησε διαπραγματεύσεις με τους Σουλιώτες. Το αποτέλεσμα των συζητήσεων ήταν η απελευθέρωση των ομήρων και του Φώτου κι η απομάκρυνση των Τουρκαλβανών από τα χωριά της Θεσπρωτίας. Ο Αλής έφυγε αλλά οι άτακτοι Αλβανοί σκόρπισαν τον τρόμο και τον θάνατο σε αρκετά χωριά ακόμη, πριν υποχωρήσουν.

Η Άλωση της Τριπολιτσάς αποτέλεσε σταθμό για την εδραίωση και την εξέλιξη της Επανάστασης. Από τις κορυφαίες στιγμές της Επανάστασης του '21, κατά την οποία αναδείχθηκε ο στρατηγικός νους του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

  Άλωση της Τριπολιτσάς